Jak polują wilki ?

Wilk żywi się głównie sarnami i jeleniami. Osobnikom żyjącym w grupach (watahach) łatwiej jest polować na jelenie, samotny wilk łatwiej upoluje sarnę. Wilki nie gardzą również inną zwierzyną: dzikami, zającami czy nawet lisami lub zwierzętami domowymi. Pojawiają się również chętnie przy wszelkiego rodzaju padlinie. Według badań ich codzienne potrzeby pokarmowe wynoszą średnio około 1,5 kilograma mięsa dla dorosłego osobnika . Nie znaczy to jednak, że wilk codziennie musi coś upolować. Dni głodu mogą trwać nawet do dwóch tygodni, zaś jednorazowo drapieżnik może zjeść do 9 kg pokarmu.

Wataha wilków poluje najczęściej zbiorowo - część osobników potrafi nagonić zwierzynę będącą ofiarą na inne wilki ukryte w zasadzce (np. za wzniesieniem terenu lub w kępie krzewów), które kończą polowanie. Wilk żyjący samotnie podkrada się do zdobyczy i próbuje ją złapać w krótkim kilkusetmetrowym pościgu, co jest znacznie trudniejsze. Upolowaną zdobycz po pierwszym zaspokojeniu głodu wilki często zostawiają i powracają do niej przez kilka następnych dni, aż do całkowitego pożarcia.
 

Czy należy obawiać się wilka w lesie ?

Jak dotąd, od momentu ponownego pojawienia się wilków w Puszczy Bydgoskiej (lata 90-te XX wieku) nie odnotowano żadnego ich ataku na ludzi lub zwierzęta gospodarskie. Tutejsze wilki stronią od spotkań z człowiekiem, zaś coraz częstsze obserwacje wilków wynikają z większej penetracji lasu przez ludzi. Przypadki takich spotkań zawsze kończą się ucieczką zwierzęcia.

W razie zauważenia tego drapieżnika w lesie, tak jak przy kontakcie z każdą dziką zwierzyną należy zachować spokój i powoli oddalić się z miejsca spotkania. Człowiek nie jest dla wilka pożywieniem i atak na niego może być związany z wtargnięciem w pobliże wilczej nory gdzie rodzą się młode (teren ten może być aktywnie broniony). Nie można też wykluczyć, że nienaturalnie nieostrożne zachowanie drapieżnika i dążenie do skrócenia dystansu takiego spotkania wywołane będzie wścieklizną, na którą wilki mogą chorować.

Opracowano z wykorzystaniem monografii przyrodniczo-łowieckiej:
"Wilk", H. Okarma, Białowieża 1992.