Bóbr europejski  to największy gryzoń występujący w Polsce, jego waga dochodzi do 30 kg, a długość ciała może przekraczać nawet 1 m!

Jest zwierzęciem ściśle związanym z wodą, prowadzącym ziemnowodny tryb życia. Bóbr jako zwierzę stadne żyje w rodzinach składających się z 4-10 osobników, nad ciekami wodnymi, które przystosowuje do swoich potrzeb.

Na mniejszych rzekach bobry budują tamy, powodując rozlewanie się wody, tworzą tam żeremia w których mieszka. Na większych rzekach wykopują mieszkalne nory.

Jego ciało świetnie przystosowało się do życia w wodzie, płaski szeroki ogon pokryty łuskami pełni rolę steru a błony pławne między palcami ułatwiają mu pływanie. Potrafi nurkować i przebywać pod wodą do 15 minut zasadniczo lepiej porusza się w wodzie niż na lądzie.

Jako gryzoń odżywia się pokarmem roślinnym, który stanowią wszystkie części roślin przybrzeżnych, zarówno drzew, krzewów, jak i roślin zielnych.

Najchętniej zjada topolę, wierzbę, brzozę leszczynę a mniej chętnie olszę.

Ponieważ nie zapada on w sen zimowy, a jedynie ogranicza swoją aktywność, zimę spędza w żeremiach lub norach odżywiając się zgromadzonymi gałęziami drzew i krzewów w tzw. magazynach.

Po II wojnie światowej praktycznie zniknął z terenu Polski, ale dzięki wspólnym wysiłkom naukowców i myśliwych został przywrócony do fauny polskiej. Spowodowało to, że dzisiaj bóbr jest w Polsce częstym gatunkiem, żyjącym nawet w dużych miastach takich jak Bydgoszcz. 

Jest gatunkiem objętym ochroną częściową.